یک شاخه گلایل از طرف «مرگ»

خاصیت آدمی سازگاری است ، کم کم عادت می کنیم که گوگل نداشته باشیم . برای شروع من ایتا را جایگزین تلگرام کردم ، کانالهای شخصی ام را با همان نشانی های تلگرامی شان دوباره ساخته ام ، تصمیم دارم اطرافیانم را جهت استفاده از ایتا متقاعد کنم .

دغدغه های مصطفی علیزاده

همه مان در قضیه بنزین شوکه شدیم و شوک بعدی ناآرامی و و نا امنی ها برایمان تلخ تر بود ، حالا اینستاگرام نداریم ، تلگرام نداریم ، در گیرودار این نا امنی ها شهید دادیم ، اینجا دیگر خط قرمز ماست ، وقتی به عکس دایی ام (شهید اسدالله ابوالقاسمی از شهدای نیروی انتظامی ) نگاه می کنم وقتی به لباس سبز رنگ برادر نظامی ام نگاه می کنم ، وقتی چشمان معصوم دخترم را می بینم وقتی نگاه های مضطرب کودکان افغان و عراقی را می بینم با خودم می گویم . این همان بزنگاه تاریخ است ، ما هم نقد داریم مایی که به رای دادیم اما تکلیف مان با خودمان روشن است ، ملامتمان می کنید برای انتخابمان؟ حق دارید ما هم به انتخاب شما نقد داریم قرار نیست همیشه با هم موافق باشیم. اما در این بزنگاه تکلیف مان روشن است ما پای عهدی که با میهن اسلامی مان بسته ایم هستیم . خیلی ساده و امروزی می گویم : پرچم بالاست.

خاصیت آدمی سازگاری است ، کم کم عادت می کنیم که گوگل نداشته باشیم . برای شروع من ایتا را جایگزین تلگرام کردم ، کانالهای شخصی ام را با همان نشانی های تلگرامی شان دوباره ساخته ام ، تصمیم دارم اطرافیانم را جهت استفاده از ایتا متقاعد کنم .

دغدغه های مصطفی علیزاده

همه مان در قضیه بنزین شوکه شدیم و شوک بعدی ناآرامی و نا امنی ها برایمان تلخ تر بود ، حالا اینستاگرام نداریم ، تلگرام نداریم ، در گیرودار این نا امنی ها شهید دادیم ، اینجا دیگر خط قرمز ماست ، وقتی به عکس دایی ام (شهید اسدالله ابوالقاسمی از شهدای نیروی انتظامی ) نگاه می کنم وقتی به لباس سبز رنگ برادر نظامی ام نگاه می کنم ، وقتی چشمان معصوم دخترم را می بینم وقتی نگاه های مضطرب کودکان افغان و عراقی را می بینم با خودم می گویم . این همان بزنگاه تاریخ است ، ما هم نقد داریم مایی که به رای دادیم اما تکلیف مان با خودمان روشن است ، ملامتمان می کنید برای انتخابمان؟ حق دارید ما هم به انتخاب شما نقد داریم قرار نیست همیشه با هم موافق باشیم. اما در این بزنگاه تکلیف مان روشن است ما پای عهدی که با میهن اسلامی مان بسته ایم هستیم . خیلی ساده و امروزی می گویم : پرچم بالاست.

سامانه بیان یا همین بلاگ دات آی آر خودمان سامانه ی خوبی است و مثل خیلی از بلاگر های داخلی که درجا زده اند و دلخوش به کاربران زیادشان کرده اند نیست. هنوز دلم می خواهد بیشتر وبلاگ بنویسم دغدغه هایم را بدون ترس از تمسخر بنویسم . 

ی نوشتن هم انگیزه می خواهد هم حوصله من هم فعلا حوصله ندارم . دوست دارم به ادامه تحصیل فکر کنم دوست دارم زبانم را بهبود ببخشم دوست ندارم درجا بزنم . اما انگار تاهل و اشتغال و پدر بودن آن قدر بیست و چهار ساعته هستند که نمی شود کاری کرد.

پدر بودن یک حس عذاب وجدان بدی با خود دارد که نمی شود از شرش خلاص شد . نمی شود سوال   (( آیا من پدر خوبی هستم؟)) را فراموش کرد. شیرینی های پدر شدن بابایی گفتن های ((روشنا)) این ها حس هایی است که قیمتی ندارد ، اما همان قدر که این ها شیرین است مسئولیتش سخت است .

چه کار کنیم که پدر خوبی باشیم ؟ کتاب تربیت کودک بخوانیم؟ مهربان باشیم ؟ وقت بگذاریم؟ ایثار کنیم؟ اصلا چه قدر حاضریم فرزندمان یکی مثل خودمان باشد. 

بهانه ی اصلی من برای این پست این عکس بود جمله ای که این دست نوشته به طور غیر مستقیم القا می کند زیر سوال بردن انتخابات و قانون اساسی مملکت است. حاصل انتخابمان هرچند خوب نباشد اما برگرفته از قانون اساسی است و به بهانه انتخاب بد نمی توانیم اصل انتخابات را زیر سوال ببریم:

اصل ششم قانون اساسی:

در جمهوری اسلامی ایران امور کشور باید به اتکاء آرای عمومی اداره شود، از راه انتخابات : انتخاب رئیس جمهور، نمایندگان مجلس شورای اسلامی ، اعضای شوراها و نظایر این ها، یا از راه همه پرسی در مواردی که در اصول دیگر این قانون معین می گردد.

نوشته سایت خبری عصر ایران را در همین موضوع

بخوانید. 

ظاهراً آنفولانزا در شهر ما بیرجند هم تلفات داده است ، خطر آنفولانزا جدیست من معنی سکوت مسئولین بهداشت و درمان را نمی فهمم چه کنیم که آنفولانزا نگیریم؟

توصیه های عصر ایران برای پیشگیری آنفولانزا:

آنفلوآنزا را جدی تر از همیشه بگیرید. هر چند مسؤولان، خبرهای زیادی در این باره نمی دهند اما شنیده های خبرنگاران عصر ایران از برخی نقاط کشور حاکی از آن است که شیوع این بیماری و میزان تلفات آن، احتمالاً بیشتر از آن چیزی است که به طور رسمی اعلام می شود.

در این مطلب فعلاً نمی خواهیم آنچه رسماً اعلام می شود را به چالش بکشیم؛ همین اندازه می گوییم - یا می توانیم بگوییم - که امسال خطر آنفلوآنزا بسیار جدی تر از سال های قبل است و اگر مواظب نباشیم، ممکن است به این بیماری دچار شویم و ظرف تنها سه روز نیز بمیریم.


چه کنیم آنفلوآنزا نگیریم؟
بنابراین بدون زیاده گویی، توجه تان را به این موارد جلب می کنیم تا دچار این بیماری نشوید با اگر شدید، سریع درمان شوید:



1 - در اولین فرصت خود و همه اعضای خانواده تان - از کوچک تا بزرگ - واکسن آنفلوآنزا بزنید. نگویید دیر شده است. هنور ممکن است دچار شوید. واکسن آنفلوآنزا را از داروخانه ها بخرید؛ ارزان هم هست.

2 - به داروخانه بروید و به تعداد اعضای خانواده مایع ضدعفونی کننده دست بگیرید و در طول روز مدام دست هایتان را ضد عفونی کنید. شست و شوی مکرر دست و صورت با آب و صابون در طول روز فراموش نشود.

3 - ویروس آنفلوآنزا معمولا از راه مخاط و غشاء چشم، بینی و دهان وارد بدن می‌شود. از مالیدن دست به صورت و چشم هایتان بپزهیزید.

4 - از کسانی که مبتلا به سرماخوردگی یا آنفلوآنزا هستند، حداقل یک متر فاصله بگیرید؛ چه در محل کار و حین عیادت و . .

5 -تا چند هفته آینده، تا جایی که می توانید در خانه بمانید و مخصوصاً به جاهای پرجمعیت مانند بازار، سینما، مترو و . نروید. اگر هم رفتید، حتماً ماسک بزنید.

6 - بهتر است تا مهار کامل آنفلوآنزا، کودک تان را به مهد کودک نبرید.

7 - از مسوولان مدرسه فرزندتان بخواهید از ورود دانش آموزان سرما خورده به مدرسه جلوگیری کنند. اگر فرزندتان کوچکترین اثری از سرماخوردگی دارد، فوراً او را نزد پزشک ببرید و به مدرسه نفرستید.

8 - مایعات فراوان بنوشید.

9 - از ویتامین های A و C و زینک غافل نشوید. سبزیجات و مرکبات به ویژه گریپ فروت و بادام سرشار از این ها هستند. اگر گریپ فوت فشارتان را پایین می آورد، می توانید کمی عسل کنارش بخورید.

10 - از داروخانه، قرص ها و شربت هایی که مخصوص افزایش سطح ایمنی بدن هستند، بخرید و مرتب بخورید و خوب استراحت کنید.
نشانه های آنفلوآنزا
تقریباً همان نشانه های سرماخوردگی است که با شدت بیشتری ظاهر می شوند به علاوه تب طولانی ، مشکلات معده و گوارش و بعضاً تنفس.

اگر کوچکترین نشانه ای از سرماخوردگی در خود دیدید فوراً به پزشک مراجعه کنید و فکر نکنید که مثل همه سرما خوردگی های دیگر با چند تا قرص و جوشانده قضیه تمام می شود چون ممکن است در مراحل اولیه آنفلوآنزا باشید و خیلی زود دیر شود.

بار دیگر تأکید می کنیم که وضعیت آنفلوآنزا بدتر از آن چیزی است که نشان داده می شود. پس این موارد را خیلی خیلی جدی بگیرید و این مطلب را به همه بفرستید تا فارغ از این که مسؤولان چه می کنند و چه نمی کنند، خودمان مانع از شیوع از بیماری مرگبار شویم.
 

رویت آیینه ای ز صنع خداست
خط سبزت سواد مشک خطاست
سنبلت کابروی نسرین است
بر گل تر ز مشک غالیه ساست
آنچه در آب خضر پنهان است
ما بجستیم و در لبت پیداست
رخت آراسته است کار جهان
راستی را رخت جهان آراست
قامتت را به سرو میگفتیم
عقل باور کند حکایت راست
عشق بالا گرفت از آن بالا
سرو را نیز میل آن بالاست
عشق از شمع می توان آموخت
کش سر از دست رفت و پابرجاست
ما به جنت فرو نمی آییم
سر کوی تو جنت الماواست
با تو آتش و گل ریاحین است
گل شمشاد بی تو خار و گیاست
نرگس  و یاسمین و لاله برست 
ساقی و مطرب و پیاله کجاست
نتوان بی می مغانه نشست
خاصه اکنون که بوی گل برخاست
*
خیز تا چنگ در چغانه زنیم
با مغان باده ی مغانه زنیم
*

ما نه باغ و بهار میجویم
ما رخ آن نگار میجوییم
ما به امید سرو قامت دوست
طرف جویبار میجوییم
تا زچشمت مگر خبر یابیم
نرگس پر خمار میجوییم
عکس رویتر لاله می تابد
زان جهت لاله زار میجوییم
بی کنار تو در میان غمیم
زان میان ما کنار می جوییم
سر عاشق به پای دار رسید
عاشق پایدار میجوییم
آن چه خضر اندر آب حیوان یافت
زان لب آبدار میجوییم
غرض ما از این چمن نه گل است
کان رخ گلعذار می جوییم
ما ز هر صورتی که میبینیم
نقش صورت نگار میجوییم
گر به مسجد رویم اگر به کنشت
عکس دیدار یار می جوییم
ساقیا تلخ عیش و تنگدلیم
باده ی خوشگوار می جوییم
*
خیز تا چنگ در چغانه زنیم
با مغان باده ی مغانه زنیم
*

باز بیگانه شد ز هستی خویش
این دل عاشق بلا اندیش
عشق را بیشه ایست کاندر وی
شیر از آهو کم است و گرگ از میش
از پس دیده می روی ای دل
تا از این پس تو را چه آید پیش
چشم او دل ببرده می ترسم
که از این فتنه های بیش از پیش
غمزه ی شوخ آن کمان ابرو
همچو تیرم برآورد از کیش
یار با خال و ما چنین خالی
دلبران منعمند و ما درویش
هیچ نوش لبت به ما نرسد
غمزه بر دل  چه می زنی چون نیش
بر دل ریش دیده خونبار است
چند ریزد نمک مرا بر ریش
بی دف و چنگ و مطرب ای ساقی
هیچ کاری نمی رود از پیش
*
خیز تا چنگ در چغانه زنیم
با مغان باده ی مغانه زنیم
*

رند و قلاش و مست و مدهوشیم
مذهب عشق را نمی پوشیم
زرق و طامات در نمیگیرد
دلق و سالوس تا یکی پوشیم
لعل ساقی و باده ی صافی
آن ببوسیم و آن دگر نوشیم
زهد و تقوا و درس فتوا را
درخرابات عشق بفروشیم
دست از حلقه ی جهان بکشیم
پند استاد عشق بنیوشیم
هر که زین حلقه گوشه ای گیرد
به غلامیش حلقه در گوشیم
کوشش ما به قدر همت ماست
زان به امید وصل می کوشیم
کی رسد دل به یار آهو چشم
زان که در عین خواب خرگوشیم
با تو چون غیر در نمیگنجد
کرده خود را از آن فراموشیم
با خیال رخ تو هم خوابیم
با غم عشق تو هم آغوشیم
ساقیا آتشیست در دل ما
آب گلگون بده که می جوشیم
*
خیز تا چنگ در چغانه زنیم
با مغان باده ی مغانه زنیم
*

ادرر الکأس ایها الساقی
زانکه از حد گذشت مشتاقی
راست کن ساز پرده ی عشاق
پرده پرداز راه عشاقی
باقی باده ی شبانه بده
برسانم به دولت باقی 
چشمش از چشم زخم می ترسد
فتعوذه ایها الراقی
طرف روی او نگه دارد
صدغها و هو احسن الواقی
طال شوقی الی لقائکم
یعلم الله کیف اشواقی
همچو گیسوی خویش خوشبویی
همچو آبروی خویشتن طاقی
در ره مهر نیک بد عهدی
در وفا سخت سست میثاقی
ساقیا روزگار رنگ آمیز
نخرد از تو رنگ زراقی
*
خیز تا چنگ در چغانه زنیم
با مغان باده ی مغانه زنیم
*

ای ز شمع رخت جهان روشن
جنت از کوی تو یکی گلشن
پرده بردار تا فرود آید
آفتابت چو ذره از روزن
ما شکسته دل و پریشانیم
تو سر زلف پرشکن مشکن
اهل پرهیز گو بپرهیزید
کاتش عشق سوخت خرمن من
چهره ی زرد ما و باده ی سرخ
سینه ی صاف ما و دردی دن
ساقیا می که روزگار ببیخت
خاک پرویز را به پرویزن
چرخ زالیست دست بر دستان
دهر پیریست پای بر شیون
کاس او کاسه ی سر کاووس
بزم او حصن جسم رویین تن
خسته قهر زخم او سهراب
بسته ی قعر چاه او بیژن
خون مخور زین جهان که او دارد
خون افراسیاب در گردن
حیله ای چون نمیتوان انگیخت
چاره ای چون نمیتوان کردن
*
خیز تا چنگ در چغانه زنیم
با مغان باده ی مغانه زنیم
*

ای رخت آفتاب منظر بام
عارض روشن تو ماه تمام
روی تو دلگشای طلعت صبح
جعد تو موی بند طره ی شام
تا گل و سرو در حجاب افتند
چهره بنما و در جمن بخرام
بوی زلف خود از بنفشه شنو
کش معنبر به بوی توست مشام
نکنم نسبت قد تو به سرو
خود که دیده است سرو سیم اندام
خال و زلف تو دید مرغ دلم
اندر آمد به سوی دانه به دام
شیخ ما را به توبه میخواند
ما کدامیم  و اهل توبه م ام
زاهدان گو حذر کنید که ما
دامن آلوده ایم و درد آشام
چون صراحی فرو نمی آریم
سر به چیزی مگر به باده و جام
مفتی درس عشق کجاست
که بگوید که نیست باده حرام
زهد تشویش می دهد ما را
ساقیا ما به رغم ابن حسام
*
خیز تا چنگ در چغانه زنیم
با مغان باده ی مغانه زنیم

*
#ترجیع_بند
ابن حسام خوسفی

از کادو دادن خبری نیست 

نه این که نخواهم نه این که سلیقه ات را ندانم  

نه این که به این جور چیزها اعتقاد نداشته باشم  نه

-می دانی دنبال بهانه ای بودم برای هدیه دادن-

همه چیز جور جور است

اما من کسی نیستم که تو دلت می خواست 

من کسی نشدم که تو دلت می خواست.

ادامه مطلب